Wynagrodzenie przestojowe otrzymujemy wtedy, gdy stawiliśmy się do pracy, ale nie pełnimy swoich obowiązków ze względu na wystąpienie przeszkód. Pracodawca może przydzielić w tym czasie inne zadania, które są zgodne z naszymi kwalifikacjami.
Jak obliczyć wypłatę za czas przestoju?
Nieplanowana przerwa w toku pracy – to najprostsza definicja przestoju. Nie zawsze za czas, w którym pracownik nie wykonuje swoich obowiązków, należy się wynagrodzenie. Płaca przysługuje, gdy:
- zatrudniony pozostaje w gotowości do pracy;
- niemożność realizowania zadań wynika z przyczyn leżących po stronie pracodawcy (brak materiałów niezbędnych podczas produkcji, awaria maszyny, pożar, nieumiejętne zaplanowanie procesu pracy);
- przestój nie nastąpił z winy pracownika.
Zgodnie z art. 81 kodeksu pracy (http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19740240141) zaistnienie tych trzech przesłanek sprawia, że zaczyna przysługiwać wynagrodzenie przestojowe. Wysokość pensji należnej za czas przestoju powinna wynikać z osobistego zaszeregowania pracownika określonego stawką godzinową lub miesięczną. Może wynosić również 60% pensji, jeśli poszczególne składniki wynagrodzenia nie zostały wyodrębnione w umowie. Płaca za czas przestoju nie powinna być niższa niż wynagrodzenie minimalne obowiązujące w danym roku.
W trakcie przestoju pracodawca nie może wysłać podwładnego na urlop bezpłatny. Nie ma również prawa zmusić pracownika do skorzystania z urlopu wypoczynkowego, chyba że był on przewidziany w planie urlopów. Zatrudniający może powierzyć zatrudnionemu inną pracę, która odpowiada jego kwalifikacjom. Nie powinien zlecać sprzątania toalet inżynierowi nadzorującemu produkcję. Po ustaniu przyczyny przerwy pracownik musi zostać przywrócony do obowiązków, jakie wykonywał wcześniej. Wynagrodzenie nie może być niższe niż płaca należna za czas przestoju. Pensja przestojowa przysługuje w mniejszym wymiarze, jeśli przerwa w toku pracy nastąpiła z winy pracownika.
W czasie przestoju pracodawca nie powinien kierować podwładnego do pracy nieodpowiedniej do jego kwalifikacji. Nie może także obniżać wynagrodzenia, jeśli przestój nie nastąpił z winy pracownika.
Wina za przestój
Ciężar udowodnienia winy za spowodowanie przestoju spoczywa na pracodawcy. Zatrudnionemu należy się wynagrodzenie obniżone w stopniu adekwatnym do błędu popełnionego w czasie pracy. Możemy odwołać się do sądu pracy, jeśli uznamy, że ustalenia zatrudniającego są dla nas krzywdzące lub niezgodne z prawdą.
Obliczanie wynagrodzenia za niepełny miesiąc
Choroba, rozwiązanie/wygaśnięcie umowy w trakcie okresu rozliczeniowego lub przestój – to przykładowe czynniki wpływające na wysokość pensji. Sposób obliczania wymiaru wynagrodzenia jest zależny od przyczyny, ze względu na którą nie pracowaliśmy. Aby ustalić wysokość pensji za przepracowaną część miesiąca, należy:
- podzielić miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin do przepracowania w danym miesiącu;
- pomnożyć wynik przez liczbę nieprzepracowanych godzin;
- odjąć otrzymaną kwotę od wynagrodzenia należnego za pełny miesiąc.