Pensja pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę nie może być niższa niż płaca minimalna. Od wymiaru wynagrodzenia zależy m.in. wysokość świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.
Najniższa pensja krajowa
Kwotę minimalnego wynagrodzenia ustala rząd, biorąc pod uwagę m.in. prognozowany wskaźnik inflacji oraz wzrost gospodarczy. Zasady, zgodnie z którymi określa się wymiar najniższej pensji krajowej, znajdują się w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20022001679.
Wynagrodzenie – jak obliczyć wartość netto?
Wysokość płacy minimalnej w 2017 roku to 2.000 zł brutto. Od tej kwoty odlicza się zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe i chorobowe, a także składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Podstawa wymiaru składek: emerytalnej (9,76%), rentowej (1,5%) i chorobowej (2,45%) to kwota wynagrodzenia brutto. Składkę zdrowotną (9%) oblicza się od wynagrodzenia brutto, pomniejszonego o wysokość składek społecznych. Reguły, zgodnie z którymi ustala się wysokość zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, znajdują się w ustawie z dnia 26 lipca 1999 r.: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19910800350.
Od czego zależy wysokość świadczeń chorobowych?
Zasady obowiązujące przy określaniu wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego wskazano w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Dokument można znaleźć tutaj: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19990600636.
Prawo do wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego nabywa się po upływie tzw. okresu wyczekiwania, który dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę wynosi 30 dni podlegania ubezpieczeniu. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracownika, wypłacane przez 12 pełnych miesięcy poprzedzających wystąpienie niezdolności do pracy. W przypadku osób, które są objęte ubezpieczeniem przez czas krótszy niż rok, bierze się pod uwagę płacę należną za pełne przepracowane miesiące. Wysokość zasiłku chorobowego zależy od przyczyny niezdolności do pracy i wynosi:
- 70% podstawy – za czas pobytu w szpitalu,
- 80% podstawy – w przypadku większości chorób,
- 100% podstawy – jeśli niezdolność do pracy jest wynikiem choroby w ciąży, wypadku przy pracy lub w drodze do/z pracy lub badań albo zabiegów związanych z pobieraniem tkanek i narządów.
Wynagrodzenie chorobowe przysługuje przez pierwsze 33 dni choroby, w wysokości 80% lub 100% i jest wypłacane przez pracodawcę.
Świadczenie rehabilitacyjne należy się pracownikowi, który wykorzystał okres zasiłkowy (182 lub 270 dni) i nadal nie jest zdolny do pracy, ale jego dalsze leczenie rokuje powrót do sprawności. Wysokość świadczenia wynosi 75%, 90% lub 100% podstawy – w zależności od czasu, na jaki zostało przyznane.
Wysokość zasiłku macierzyńskiego zależy od wniosku, jaki złoży pracownica. Zasiłek opiekuńczy przysługuje w wymiarze 80% podstawy.