Zleceniobiorca, który podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu przez co najmniej 90 dni, zyskuje prawo do zasiłku chorobowego i do świadczenia rehabilitacyjnego wypłacanego ze środków ZUS. Zasiłek macierzyński i opiekuńczy przysługują od pierwszego dnia ubezpieczenia.
Prawo do płatnego zwolnienia chorobowego przysługuje osobom opłacającym składki na ubezpieczenie chorobowe. Pracownicy etatowi robią to obowiązkowo, zleceniobiorcy – dobrowolnie. Aby podlegać ubezpieczeniu chorobowemu, osoba wykonująca obowiązki na podstawie umowy-zlecenia musi złożyć odpowiedni wniosek do zleceniodawcy, który przekazuje pismo do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ubezpieczenie zaczyna obowiązywać od dnia wskazanego we wniosku i wygasa:
Zleceniobiorca może korzystać ze świadczeń także po ustaniu tytułu ubezpieczenia, jeśli:
Opłacanie składki chorobowej gwarantuje prawo do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, tzn. do zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego, a także do świadczenia rehabilitacyjnego (https://www.mpips.gov.pl/ubezpieczenia-spoleczne/ubezpieczenie-w-razie-choroby-i-macierzynstwa/rodzaje-swiadczen-wyplacanych-z-ubezpieczenia-chorobowego/).
Prawo do zasiłku nabywa się po upływie tzw. okresu wyczekiwania, który dla zleceniobiorców wynosi 90 dni. Wyjątek stanowią zasiłek macierzyński i opiekuńczy, które przysługują od pierwszego dnia podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, niezależnie od rodzaju zawartej umowy. Wysokość składki chorobowej to 2,45% podstawy wymiaru, tzn. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
Wysokość zasiłku chorobowego zleceniobiorcy określa się na podstawie miesięcznego przychodu za pełne miesiące kalendarzowe. Zasady ustalania wymiaru świadczenia wynikają z ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia chorobowego (http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19990600636).
Osoby zatrudnione na podstawie umowy-zlecenia nie otrzymują wynagrodzenia chorobowego wypłacanego ze środków zleceniodawcy. Od pierwszego dnia niezdolności do pracy przysługuje im zasiłek chorobowy finansowany ze środków ZUS.
Wysokość wynagrodzenia zleceniobiorcy zależy m.in. od tego, czy podlega on ubezpieczeniu społecznemu z innych tytułów niż umowa-zlecenie. Płaca netto zmniejsza się również w związku z opłacaniem składki chorobowej. Od wynagrodzenia z tytułu umowy-zlecenia odprowadza się także zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Jej wysokość zależy m.in. od kosztów uzyskania przychodu. Chcąc ustalić wymiar pensji netto, można skorzystać z kalkulatora wynagrodzeń Pracuj.pl: https://zarobki.pracuj.pl/kalkulator-wynagrodzen.
Wynagrodzenie „na rękę” - uzyskiwane przez osobę pracującą na podstawie umowy-zlecenia - może różnić się w zależności od tego, czy podlega się dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Na wysokość płacy wpływają też inne czynniki, na przykład to, czy zlecenie stanowi jedyny, czy kolejny tytuł do ubezpieczeń społecznych.
Najmniejsza różnica pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto występuje w przypadku umowy B2B. Umowa-zlecenie gwarantuje przeciętnie o kilkaset złotych niższą pensję. Najbardziej widoczna rozbieżność występuje w przypadku umowy o pracę. Z drugiej strony, taka podstawa zatrudnienia gwarantuje wszystkie przywileje pracownicze.
Umowa-zlecenie powinna oddawać rzeczywisty charakter wykonywanych zadań. Nie może więc być skonstruowana tak, jak umowa o pracę. Warto też zwrócić uwagę na zapis o nieograniczonej odpowiedzialności materialnej za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, a także na żądanie rezygnacji z prawa do wypowiedzenia umowy z ważnych przyczyn.
Wynagrodzenie „na rękę” - uzyskiwane przez osobę pracującą na podstawie umowy-zlecenia - może różnić się w zależności od tego, czy podlega się dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. Na wysokość płacy wpływają też inne czynniki, na przykład to, czy zlecenie stanowi jedyny, czy kolejny tytuł do ubezpieczeń społecznych.
Najmniejsza różnica pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto występuje w przypadku umowy B2B. Umowa-zlecenie gwarantuje przeciętnie o kilkaset złotych niższą pensję. Najbardziej widoczna rozbieżność występuje w przypadku umowy o pracę. Z drugiej strony, taka podstawa zatrudnienia gwarantuje wszystkie przywileje pracownicze.
Umowa-zlecenie powinna oddawać rzeczywisty charakter wykonywanych zadań. Nie może więc być skonstruowana tak, jak umowa o pracę. Warto też zwrócić uwagę na zapis o nieograniczonej odpowiedzialności materialnej za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, a także na żądanie rezygnacji z prawa do wypowiedzenia umowy z ważnych przyczyn.
Prowadzenie wózka widłowego i przewożenie ciężkich ładunków wymaga zachowania ostrożności. Ważne, by osoba, która podejmuje się tego zadania, znała i respektowała zasady bezpieczeństwa i nie tylko skupiała się na pracy, ale również systematycznie kontrolowała stan sprzętu.
Za wypadek przy pracy uznajemy m.in. zdarzenie, które spowodowało uraz i nastąpiło podczas realizowania przez pracownika rutynowych zadań. W takim przypadku pracodawca ma obowiązek podjąć czynności eliminujące lub ograniczające zagrożenie. Pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku chorobowego, który można otrzymywać przez nie więcej niż 182 dni.
Pracodawca ma duże uprawnienia związane z kontrolą pracowników, ale tylko i wyłącznie w godzinach pracy i w ściśle określonych ramach. Rozliczanie podwładnego z czasu pracy jest często spotykane i w wielu przypadkach uzasadnione, ponieważ stanowi podstawę wyliczenia należnego wynagrodzenia. Sposoby monitorowania obecności pracownika to m.in. lista obecności oraz karty zegarowe i magnetyczne.
Prowadzenie wózka widłowego i przewożenie ciężkich ładunków wymaga zachowania ostrożności. Ważne, by osoba, która podejmuje się tego zadania, znała i respektowała zasady bezpieczeństwa i nie tylko skupiała się na pracy, ale również systematycznie kontrolowała stan sprzętu.
Za wypadek przy pracy uznajemy m.in. zdarzenie, które spowodowało uraz i nastąpiło podczas realizowania przez pracownika rutynowych zadań. W takim przypadku pracodawca ma obowiązek podjąć czynności eliminujące lub ograniczające zagrożenie. Pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku chorobowego, który można otrzymywać przez nie więcej niż 182 dni.
Pracodawca ma duże uprawnienia związane z kontrolą pracowników, ale tylko i wyłącznie w godzinach pracy i w ściśle określonych ramach. Rozliczanie podwładnego z czasu pracy jest często spotykane i w wielu przypadkach uzasadnione, ponieważ stanowi podstawę wyliczenia należnego wynagrodzenia. Sposoby monitorowania obecności pracownika to m.in. lista obecności oraz karty zegarowe i magnetyczne.
