Podstawa wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego
Wysokość świadczeń z ubezpieczenia społecznego przysługujących w razie choroby i macierzyństwa ustala się zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r.: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19990600636. Przy określaniu podstawy zasiłku chorobowego bierze się pod uwagę przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacane przez okres 12 pełnych miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym wystąpiła niezdolność do pracy.
Wynagrodzenie chorobowe
Przez pierwsze 33 dni niezdolności do pracy przysługuje nam wynagrodzenie chorobowe, wypłacane ze środków pracodawcy. Możemy korzystać ze świadczenia, jeśli podlegamy ubezpieczeniu chorobowemu przez odpowiednio długi czas. Tzw. okres wyczekiwania wynosi 30 dni w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę i 90 dni w przypadku zleceniobiorców. Jeśli uraz lub choroba są wynikiem wypadku przy pracy lub w drodze do/z pracy, świadczenie należy się od pierwszego dnia podlegania ubezpieczeniu chorobowemu.
Wysokość wynagrodzenia chorobowego wynosi:
- 80% pensji – w większości przypadków choroby lub odosobnienia w wyniku choroby zakaźnej,
- 100% pensji – gdy niezdolność do pracy jest wynikiem:
– choroby przypadającej na okres ciąży,
– wypadku przy pracy lub w drodze do/z pracy,
– badań bądź pobierania narządów lub tkanek.
Kalkulator okresu zasiłku chorobowego
Zasiłek chorobowy przysługuje od 34. dnia niezdolności do pracy. Jego wysokość to:
- 70% pensji – za czas pobytu w szpitalu,
- 80% pensji – w przypadku choroby,
- 100% pensji – za niezdolność do pracy:
– przypadającą w czasie ciąży,
– spowodowaną wypadkiem przy pracy lub w drodze do/z pracy,
– w związku z badaniami lub zabiegiem pobierania tkanek/narządów.
Świadczenie przysługuje maksymalnie przez 182 dni. Okres zasiłkowy jest wydłużony w odniesieniu do pracownic chorujących w trakcie ciąży. Ciężarne mogą korzystać ze zwolnienia lekarskiego i pobierać zasiłek przez cały okres ciąży.
Uprawnienia pracownicy w ciąży
Jak wyliczana jest podstawa wymiaru świadczeń chorobowych?
Podstawą wymiaru wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Pracodawca, ustalając podstawę, uwzględnia konkretne miesiące poprzedzające zwolnienie lekarskie. Nie ma znaczenia przy tym, kiedy nastąpiła wypłata wynagrodzenia.
Jeśli pracownik na zwolnieniu lekarskim pracuje krócej niż 12 miesięcy, podstawą wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe, kiedy pracownik podlegał ubezpieczeniu chorobowemu.
Inne składniki uwzględniane przy wyliczaniu podstawy świadczeń chorobowych
Oprócz płacy zasadniczej do podstawy wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego wlicza się również:
- premie i prowizje (jeśli są pomniejszane za okres niezdolności do pracy),
- wynagrodzenie urlopowe,
- wynagrodzenie za pracę w nocy i godzinach nadliczbowych,
- inne dodatki i nagrody, w zależności od obowiązków wykonywanych przez pracownika.
Jak obliczyć wynagrodzenie chorobowe?
Od wyliczonej podstawy wynagrodzenia chorobowego należy odliczyć wysokość procentu na składki ubezpieczeń społecznych (emerytalne, rentowe i chorobowe), pokrywanego przez pracownika w wysokości 13,71%.
Za jeden dzień niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 1/30 podstawy wymiaru świadczenia chorobowego. Podstawę po odjęciu składek należy podzielić przez 30 dni, bez względu na faktyczną liczbę dni kalendarzowych w danym miesiącu.
Otrzymany wynik należy pomnożyć przez procent wynagrodzenia przysługującego za okres zwolnienia lekarskiego. Wynik to wysokość wynagrodzenia za jeden dzień choroby, które następnie należy pomnożyć przez liczbę dni niezdolności do pracy.
W przypadku obliczania wynagrodzenia za przepracowaną część miesiąca płaca zasadnicza powinna zostać podzielona przez 30. Otrzymana wartość musi następnie zostać pomnożona przez liczbę dni kalendarzowych niezdolności do pracy. Wynik odejmuje się od płacy zasadniczej, otrzymując wysokość wynagrodzenia za przepracowane dni w miesiącu.
Świadczenie rehabilitacyjne
Po upływie 182 lub 270 dni ubezpieczonemu, który spełnił określone warunki, przysługuje świadczenie rehabilitacyjne. Można pobierać je maksymalnie przez 12 miesięcy. Pieniądze z ubezpieczenia chorobowego należą się, gdy dalsze leczenie stwarza szanse powrotu do sprawności. Wysokość świadczenia to:
- 90% pensji – przez pierwsze 3 miesiące,
- 75% pensji – przez dalszy okres.
Zasiłek wyrównawczy
Świadczenie przysługuje pracownikom, którzy:
- otrzymują niższe wynagrodzenie w związku z podjęciem rehabilitacji;
- ze względu na pogorszenie stanu zdrowia zostali przesunięci na inne stanowisko i otrzymują niższe wynagrodzenie.
Zasiłek wyrównawczy można pobierać maksymalnie przez 24 miesiące.