Pracodawcy oferują pracownikom różne korzyści pozapłacowe, np. dofinansowanie studiów i kursów. Rezygnacja z pracy lub nauki albo ukończenie jej po ustalonym terminie może wiązać się z koniecznością zwrotu kosztów, jakie poniósł pracodawca.
Wynagrodzenie - jak obliczyć wartość netto?
Rozważając przyjęcie oferty pracy, bierzemy pod uwagę m.in. wysokość wynagrodzenia. Od kwoty brutto, wskazanej w umowie, odlicza się składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Odejmuje się również zaliczkę na podatek dochodowy. Zasady dokonywania obliczeń są skomplikowane, szczególnie jeśli chodzi o podatek dochodowy od osób fizycznych. Obliczając jego wysokość, czasami uwzględnia się np. podwyższone koszty uzyskania przychodów. Aby szybko otrzymać poprawny wynik, można skorzystać z kalkulatora wynagrodzeń Pracuj.pl: https://zarobki.pracuj.pl/kalkulator-wynagrodzen/. Wysokość wynagrodzenia netto to nie jedyny aspekt, jaki warto brać pod uwagę podczas rekrutacji. O atrakcyjności oferty mogą świadczyć również benefity pracownicze, np. dofinansowanie studiów podyplomowych i szkoleń językowych.
Umowa szkoleniowa z pracownikiem
Pracodawca finansujący naukę pracownika może zobowiązać podwładnego do świadczenia pracy przez określony czas po ukończeniu studiów lub kursów zawodowych. W tym celu zawiera z nim umowę szkoleniową. Ma ona charakter cywilnoprawny i obejmuje informacje, takie jak:
- charakterystyka dodatkowych świadczeń i zasady zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę;
- postanowienia dotyczące zasad odpracowania;
- tryb udzielania urlopów i zwolnień pracownikowi, który podnosi swoje kwalifikacje zawodowe.
Postanowienia umowy szkoleniowej nie mogą być mniej korzystne niż przepisy zawarte w art. 103, ust. 4, par. 2 kodeksu pracy. Okres odpracowywania kosztów poniesionych przez pracodawcę może wynosić maksymalnie 3 lata. Ulega wydłużeniu, jeśli pracownik nadal kształci się na koszt pracodawcy. Umowa szkoleniowa stanowi zabezpieczenie dla pracodawcy i dla pracownika. Zatrudniający może dzięki niej odzyskać pieniądze, a zatrudniony nie musi zwracać pełnej kwoty, jaką zapłacił pracodawca. Dług maleje wraz z upływem czasu.
Kiedy należy zwrócić kwotę dofinansowania?
Przypadki, w których zatrudniony jest zobowiązany do zwrotu kosztów nauki, są wskazane w art. 103 kodeksu pracy (http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19740240141). Chodzi m.in. o sytuacje, w których:
- pracownik z nieuzasadnionych przyczyn przerwał naukę lub jej nie podjął;
- w trakcie podnoszenia kwalifikacji lub w terminie wskazanym w umowie szkoleniowej pracodawca rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia.
Kwota, jaką pracownik jest winien pracodawcy po rozwiązaniu umowy, powinna być proporcjonalna do czasu przepracowanego po ukończeniu studiów lub kursu. Zatrudniający nie może domagać się zwrotu pełnej sumy, jeśli stosunek pracy uległ rozwiązaniu np. po pół roku od uzyskania kwalifikacji. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt II PK 173/11).